Stanovnici Donjih Podgradaca i njihove komšije iz poznatijeg i većeg sela srodnog imena Gornji Podgradci, u podnožju Kozare, odlikuju se velikom humanošću, solidarnošću, zajedničkim akcijama na izgradnji puteva, vodovoda, društvenih objekata.
Podgradčani su takođe složni u pjevanju i masovnom zborovanju u dane velikih svetkovina ali i ratovanju, tokom duge istorije u kojoj su se borili protiv zavojevača, okupatora i velikih carevina.
Stanovnici Gornjih i Donjih Podgradaca su poznati i po velikom rivalstvu u sportu, naročito fudbalu. Njihovo nadmetanje u želji da budu pobjednici, da se o njihovim uspjesima priča na svakom koraku u ova dva naselja gradiškog kraja, puno je snažnog naboja, neopisive želje za pobjedom. Navijači dva seoska fudbalska kluba Slobode iz Donjih i Sloge iz Gornjih Podgradaca, u vrijeme utakmica obustavljaju radove u poljoprivredi, u voćnjacima, na njivama, gase mašine u fabrikama, žure sa puta da bi na vrijeme stigli na utakmicu i podržali svoju ekipu.
U ljeto, kada takmičarske lige miruju, na scenu stupaju veterani dva kluba. Rade Zrnić, kapiten Sloge iz Gornjih Podgradaca kaže da veterani tradicionalno odmjeravaju snage početkom jula. Tako rade bez prekida više od dvadeset godina. Tradiciju nisu iznevjerili ni ovog mjeseca, kada su temperature vazduha oborile višegodišnje rekorde.
– Iznenadio sam se otporom kojeg su pružili igrači Slobode, uprkos velikoj sparini i njihovoj skromnoj kondiciji. Na kraju, dali smo gol više i opravdali ugled našeg kluba. Tim Sloge je za Slobodu isto što i Barselona za neku nižerazrednu ekipu u zemlji gdje fudbal ima sporedno mjesto – samouveren je Zrnić hvaleći svoju ekipu koju je, sa klupe predvodio Borče Sredojević, najpoznatiji igrač iz Gornjih Podgradaca koji taj epitet dijeli sa mnogo mlađim Markom Marinom, kapitenom Crvene Zvezde čiji otac Ranko Marin je takođe nekoliko godina nosio dres Sloge.
U veteranskoj ekipi Slobode takođe je mnogo zvučnih imena ali ne sa fudbalskih terena nego politike, književnosti, prava, prosvjete… Među njima su Milenko Pavlović Miler, pjevač i predsjednik gradske Skupštine u Gradiški, Milan Ljepojević književnik i novinar, Miladin Branković direktor škole u Podgradcima…
– Takmičimo se 23 godine, Sloga ima više pobjeda ali to ne znači da su bolja ekipa. Prije smatram da su imali više sreće u ključnim momentima. Mi nismo bili skoncentrisani pred njihovim golom, naši napadači bili su brzopleti ali se ne žalimo. Revanširaćemo se iduće godine jer mi smo u prosjeku mlađa ekipa a perjanice Sloge će do tada posustati – smatra Ljepojević koji je, zajedno sa saigračima, poslije zajedničkog fotografisanja az seoski ljetopis, platio piće protivničkom taboru.
Miler je pjevao do svanuća, po volji pobjednika a na radost saigrača koji su se saglasili da će se pjesmom najbolje iskupiti za lošu igru na terenu, u kopačkama.
– Ne mogu ja mnogo trčati, igubio sam kondiciju u nogama vježbajući pjesme za takmičenje “Nikad nije kasno” – pravdao se Milenko Pavlović Miler koji je zamjenu na fudbalskom terenu pronašao u sinu Boriši.
Borčetova teorija
Borče Sredojević, poznati trener i bivši igrač Rijeke, Partizana, Deportiva i još nekih klubova imo je svoju teoriju fudbalskog rivaliteta među Podgradčanima.
– O svemu se u Podgradcima može naći kompromis ali o fudbalu nikako. Svako tu ima svoju filozofiju, svaki gost u kafani ili poljoprivrednik na njivi i sebe smatra boljim poznavaocem fudbala nego Žoze Murinjo, poznati portugalski trener – kazao je Sredojević opisujući sportski rivalitet u dva sela istog imena, kao nevjerovatnu pojavu o kojoj se ovdje godinama uveliko priča a utakmnice masovno prate i žustro navija.
/Srpskainfo/
