Povodom 100. rođendana Gimnazije Gradiška sinoć je u prostorijama Zavičajnog muzeja Gradiška otvorena izložba, dok je u velikoj sali Kulturnog centra Gradiška održana svečana akademija.
Kada je u pitanju sama izložba, radi se o istorijskoj izložbi poredanoj po hornologiji dođagađaja, od nastanka Gimnazije Gradiška, do današnjeg dana.
Sa druge strane, ovaj veliki jubilej, po riječima ministarke prosvjete i kulture u Vladi Republike Srpske, Natalije Trivić, svjedoči o snazi i uspjehu jedne obrazovne ustanove.
“Gimnazija Gradiška evo u ovoj godini treća je po redu u Republici Srpskoj koja obilježava stotinu godina. To znači da u Republici Srpskoj zaista imamo obrazovne ustanove koje imaju veliko iskustvo, koje imaju svoj istorijski segment i sigurna sam da su mnoge generacije koje su završile Gimnaziju danas svi oni koju su bili, koji su sada i u budućnosti koji će dalje raditi u različitim segmentima i biti uspješni u razvoju Republike Srpske.”
Kada je u pitanju zaintereosvanost za upis u Gimnaziju ona je iz godine u godinu sve manja kod učenika, pa su novinari Trivićevu upitali da li će biti nekakvih promjena na tom polju.
“Mi ćemo već od naredne godine prilagoditi nastavni plan i program, gdje ćemo svim gimnazijama u Republici Srpskoj dati mogućnost da adekvatno odgovore na zahtjeve tržišta.”
Ovaj jubilej je ponos građana i privrednika Gradiške, poručuje gradonalnik Zoran Adžić, koji je i sam bio đak gradiške Gimnazije.
“100 godina gimnazije je velika stvar i prije svega pokazuje jednu tradiciju da je Gradiška kroz sve vrijeme istorije, sadašnjosti i budućnosti bila posvećena obrazovanju, nauci i razvoju. Sa druge strane moram reći da su kroz gradišku Gimnaziju prolazile generacije i generacije. U tom trenutku 1921. formirati Gimnaziju je bila velika stvar ali Gradiška je tada imala jedan nadimak, zvali su je mali Beograd. Ljudi koji su odlazili iz Gradiške u Beograd, ali mogu slobodno reći širom evropskih univerzitetskih gradova su se vraćali u Gradišku željeći da od naše Gradiške iz svoga vremena da naprave sadašnju Gradišku odnosno srednjoevropsku Gradišku, što želimo i mi da uradimo.”
Adžić se zahvalio svim profesorima i rukovdsvu koje je do sada radilo i gradilo gradišku Gimnaziju. Upravo ispred rukovodstva, obratila se direktorica ove ustanove Snježana Kočić, s porukom da je vijek postojanja rezultat jednog mukotrpnog rada i stvaranja.
“Jubilej sam od sebe govori. Sto godina znači nešto ogromno, veliko, dugačko. Trebalo je to sve da se prebrodi, da se dočeka, da se slavi – jubilej, to jeste vijek Gimnazije. Niža Realna Gimnazija je nastarija srednja škola. Naravno da su svi gimnazijalci tadašnji, a i sadašnji srećni što su ljudi to prepoznali i što su otvorili tu školu. Bilo je preteško. Nije bilo uslova, ali se iznašlo rješenje za sve, zgrada, zakup zgrade, nastavni kadar, direktor, učila i tako od 1921. pa do danas.”
Kako Kočićeva ističe Gimnazija Gradiška je danas jedna savremena ustanova, koja se trudi da ide u korak s vremenom.
Sam program svečane akademije bio je dinamičan i bogat. Nakon uvodnih igranih scena glumaca Gradskog pozorišta Gradiška, koji su izveli Zlatana Vidović, Draško Vidović i Admir Mešić, prikazujući početke rada gradiške Gimnazije, nastupio je Mješoviti gradski hor “Lira”. Potom je s dvije pjesme nastupila još jedna bivša učenica gradiške Gimnazije, operska pjevačica Albina Smajlović ali veče nije mogla proći bez besjede profeosrice Radane Vile Stanišljević. Možda i najinteresantniji dio same manifestacije izveli su učenici gradiške Gimnazije, koji su dramoletom pokušali napraviti jedan vremenski presjek učenika i njihovog ponašanja u različitim vremenskim periodima.
Tokom same manifetacije prikazan je i video u kojem su se obratili bivši učenici gradiške Gimnazije koji su stekli titule doktora nauka i žive u čitavom svijetu.
Gradiška Gimnazija je na početku svog rada bila smještena u zgradi Srpske pravoslavne crkve-školske ustanove do 1971. kada se preselila u novu zgradu gdje se i danas nalazi.