Sumirajući kampanje političkih partija koje djeluju na području opštine Gradiška i koje participiraju u Skupštini opštine, može se zaključiti da je ovo jedna od najdosadnijih kampanja u najozbiljnijim izborima u posljednjih 20-ak godina u Srpskoj.
Krenimo redom i to od vladajućeg SNSD-a. Najjača partija je u našoj opštini, za razliku od prethodnih izbora ponudila nešto zaista drukčije. Drukčije kada kažem onda mislim na imena. Konkretno, kampanja im se zasnivala na čuvanju Srpske kreditima i zaduživanjem kod onih koji ruše Srpsku. Četiri kandidata Romić-Šulić-Žmirić, su pali u drugi plan, jer je nosilac liste Darko Tomaš u svakoj prilici glavna faca, ali su opet zanimljiviji od stare garde Kragulja i Adžića, koji su nas bar ovu kampanju malo ostavili na miru. Gledano generalno, Ognjen Žmirić ima najviše šanse, jer dobro poznaje gradiško selo, pogotovo Lijevče, gdje je stihijski sam sebi pravio kampanju preko mjesta zamjenika načelnika opštine. Ipak, ne treba potcijeniti ni Denisa Šulića, koji ima šanse kod mladih, obrazovan je, elokventan i pristupačan, pa bi baš ta pristupačnost ljudima mogla biti okidač da šarnu iks i na njegovo ime.
Druga stranka će po meni definitivno biti DNS. Koji funkcioniše po principu PDP-a kada su u njemu bili Pjanić, Kočić, Ljubičić i ostala ekipa. Tada je PDP imao dosta više glasova nego sada, jer su dva zavađena tabora radila kao luda, pa je partija suštinski profitirala. Isto je stanje trenutno u DNS-u. Dva tabora rade izuzetan posao. Malešević s jedne strane ima podršku bivših SDS-ovaca Lazića i Krčmara, dok Janković ima jako glasačko tijelo među stanovništvom raseljenim iz Donjeg Vakufa, i mladima mahom iz kozaračkog kraja. Prednost dajem Jankoviću jer nema afera, koje su Maleševića tresle tokom čitavog ministarskog mandata.
SDS je treća stranka, koja se istopila u inertnost opozicije i pokušala maksimalno iskoristiti „Pravdu za Davida“, što je naravno legitimno ali šta nakon izbora. Tri kandidata: Mirko Samardžija, Zoran Latinović i Milica Šukalo su zasigurno upitni, jer je Miladin Stanić taj koji će definitivno izboriti mandat. No, ne treba zapostaviti Samardžiju, koji je novo lice, ali ni starog lisca Latinovića-koji se po svemu sudeći nije odrekao Gradiške.
Stranka koja je radila pojedinačno je definitivno PDP. Fejsbuk stranice Radislava Dončića i Snježane Gvozden su više ličnog a mnogo manje stranačkog i zajedničkog opisa. Tako se stiče utisak da je Milan Švraka tu da mu osvoje mandat i da ga ponovo ispoštuju, koja će suština toga svega biti niko ne zna. Zna se samo da PDP ima dobro leđa iz Banjaluke ali da ih ne koristi na najbolji način, što će ovi izbori i pokazati.
Ujedinjena Srpska u Gradišci ove izbore predstavlja samo jedno ime – Slavko Dunjić. Pitanje je samo hoće li US preći cenzus ili će silni putevi i podrška vladajućeg SNSD-a biti uzaludni.
Goran Đorđić i ostala svita okupljena oko koalicije Napredna Srpska, Srpska napredna stranka, NDP i pokret Sloboda ove izbore imaju šansu i ne treba ih potcijeniti, jer su Đorđićevi ljudi izuzetno aktivni na terenu. Cenzus im je definitivno bolna tačna.
Suma sumarum, na kraju bih poredao kandidate iz Gradiške za koje smatram da imaju najviše šanse da postani poslanici: Ognjen Žmirić, Vladimir Janković, Milan Švraka, Slavko Dunjić.
