Sutra je Petrovdan pa da se posjetimo tog velikog sveca i praznuka kao i običaja vezanog uz njega. Sveti Apostoli Petar i Pavle je , praznik kada se slave i Petar i Pavle, jer su postradali na isti dan.
Osim toga, Svetom Petru se drži pomen i 29.januara, kada se slave Časne verige – odavanje poštovanja onim okovima-lancima, koje je Sv. Petar kao sužanj nosio u jerusalimskoj tamnici. Neki Hrišćani su sačuvali te lance, i za vrijeme cara Konstantina prenijeli ih u Carigrad. Od Apostola Petra ostale su dvije poslanice, Prva i Druga saborna poslanica, koje su pridružene knjigama Novog Zavjeta.
Po zapovijesti cara Nerona stradao je mučeničkom smrću, razapet na krstu, ali po vlastitoj želji, okrenut glavom na dole, jer se smatrao nedostojnim da pretrpi istu kaznu kao i Spasitelj.
Narodne priče o Apostolu Petru
Kad je Bog delio uloge, Sv. Petru je podario vino, pšenicu i ključeve od Nebeskog carstva. Zato on sedi na vratima Raja i ispituje umrle. Sv. Petar je takođe postavio nebeskog kovača na Mesec da ga okuje i sačuva za zemlju. On šeta Mlečnim putem i moli se pred nebeskim krstom; učvršćuje gvozden stub na kome leži zemlja i koji strašan crni pas stalno grize. Sa Sv. Savom je zamijenio verige pa se zato dešava da su na Savindan dani topli, a oko Petrovdana odjednom osvježi.
Petrovdanski običaji
Najstarija srpska crkva, hram posvećen svetom Petru iz 9. vijeka, nalazi se u neposrednoj blizini Novog Pazara. Narod iz Raške i drugih mijesta okuplja se oko nje na ovaj dan. Oko crkve su okrugli stolovi i klupe, koje su napravile viđenije porodice ovog kraja. Tu se narod veseli, jede, pije, zapeva i zaigra, sve u slavu
Petrovdana. U poslednje vreme to je preraslo u veliki narodni sabor. Svuda među srpskim narodom se na ovaj dan pale lile, gomile granja, obično nanekoj uzvišici, a djeca pripreme savijenu brezovu koru u koju naguraju slamu, zapale je i obilaze torove i kolibe. U Hercegovini takođe pale velike vatre a djeca baklje, samo ih ovde zovu mašale. U selima na planini Manjači postoji običaj da se djeci usiri šuplji sir i osuši pa im se preda na Petrovdan ujutro a djeca mu se mnogo obraduju. Gotovo je obavezno da odrasli idu u crkvu ili manastir a kod mnogih svetinja na taj dan je i narodni zbor i tako je već vijekovima , a nadamo se da će tako I biti za na vijek.LJudi iz Popovog polja se na ovaj dan skupljaju umanastiru Zavali. Mnogi srbi dolaze čak iz Stoca, LJubinja, Trebinja i Dalmacije.
Kod kuće ostaju samo stari i nemoćni. Oko manastira se postave šatre i šarene tezge na kojima se prodaje sve i svašta. Muzika svira od ranog jutra sve dok ne počne manastirska služba. Tada se sve utiša i prestaje svaka kupovina i prodaja. Posijle službe veselje se nastavlja do kasno u noć. Pred veče dva izabrana čoveka iz Zavale, idu od tezge do tezge i traže od trgovaca i kafedžija.
Svako daje koliko misli da treba, jer je "placarina", u stvari, prilog za Crkvu.Prelijep običaj koji se evo održao do ovih dana, što je svakako dobro jer k o ne pamti prošlost i ne poštuje stečene običaje svog naroda ne može se nadati svijetloj budućnosti kaže se u našem narodu.
Pratite ”Micro mrežu”:
