Kada je prije pola vijeka treći šahista svijeta Viktor Korčnoj gostovao u Beogradu i odigrao simultanku na 30 ploča, niko nije mogao ni pomisliti da bi mogao doživjeti poraz od jednog mladića koji je tek otkrivao tajne ove drevne igre.
A taj mladić bio je Zdravko Đukić iz Srpca, student treće godine Prirodno-matematičkog fakulteta u Beogradu, koji je 10. aprila 1969. godine primorao sovjetskog velemajstora da potpiše kapitulaciju nakon što je prethodno dobio 24 partije protiv talentovanih šahista iz bivše Jugoslavije, dok je u svega pet remizirao.
– Bio sam uzbuđen što sam imao privilegiju da igram protiv jednog od najboljih šahista svijeta. Odlučio sam da se ne predam tako lako, već da primijenim znanje koje sam stekao igrajući za šahovski klub koji je djelovao pri našem fakultetu. Gledao sam i neke ranije mečeve Korčnoja, naročito one protiv Borisa Spaskog u borbi za svjetsku titulu – sjeća se Đukić.
Ti detalji su prevagnuli da nakon 33 odigrana poteza Korčnoj prizna poraz, što je svojim potpisom kao svjedok ovjekovječila i višestruka šampionka Jugoslavije u šahu Milunka Lazarević.
– Igrala se sicilijanska odbrana, zmajeva varijanta, i Korčnoj je protiv mene odigrao potez zbog kojeg je izgubio meč od sovjetskog kolege. Još tada je rekao da taj potez više nikada neće odigrati, a primijenio ga je upravo protiv mene, što me je zapanjilo. To sam iskoristio u svoju korist i dobio meč – kaže Đukić.
Dodaje da se Korčnoj iznenadio Đukićevim znanjem, zbog čega mu je čestitao i prenio organizatorima simultanke da je “ovaj student veoma dobar”.
Srbački šahista, koji se penzionisao prije osam godina, nakon što je četiri decenije predavao matematiku u Centru srednjih škola “Petar Kočić” iz Srpca, kaže da je ovu igru zavolio još kao gimnazijalac a ta ljubav traje do danas.
Imao je sreću da je studirao sa nekadašnjim olimpijskim reprezentativcima Jugoslavije i velemajstorima Boškom Jovanovićem, Miroslavom Ašićem i Enesom Udovičićem, koji su bili njegovi veliki prijatelji i pomogli da se izgradi kao šahista.
– Pošto sam počeo raditi kao profesor u rodnom gradu, učlanio sam se u Šahovski klub Srbac i tri puta bio opštinski prvak. Šest puta sam bio prvak i na opštinskom takmičenju penzionera, a nekoliko puta sam učestvovao na republičkim takmičenjima penzionera i osvajao nagrade. Kao član Šahovskog kluba Srbac doprinio sam da izborimo Prvu ligu Republike Srpske – kaže Đukić.
Do sada je odigrao na hiljade partija, ali posebno pamti simultanku protiv četvorostrukog prvaka Jugoslavije Milana Vukića, koju je izgubio. Nekadašnjeg bugarskog prvaka Vencislava Inkjova pobijedio je francuskom odbranom.
U svojoj sredini je naročito prepoznat kao vrstan matematičar. Povodom 25 godina rada, Društvo matematičara, fizičara i astronoma BiH mu je 1978. dodijelilo najviše priznanje, a dobitnik je i najvišeg opštinskog priznanja, Povelje opštine Srbac.
Sklanjanje kralja na sigurno
– U svakoj partiji presudno je otvaranje, brz razvoj figura i sklanjanje kralja na sigurno, tzv. rokada. Ako to ne uradite na vrijeme, velike su šanse da ćete izgubiti. Dešavalo se da izgubim već dobijene partije, ali i obrnuto. Međutim, iz svake izgubljene partije nešto se nauči – kaže Zdravko Đukić.
/Glas Srpske/
