Nakon ’’famoznog’’ Urugvaja i prve smotre najboljih svjetskih fudbalskih selekcija, na red je četiri godine kasnije došlo drugo Svjetsko prvenstvo, koje po mnogima spada u jedno od najlošijih, zbog toga što je ovaj šampionat imao veliko političko obilježje. Naime, za organizatora ovog mundijala prijavila su se samo dva kandidata, Švedska i Italija, a ’’Veliki Duče’’ ili Benito Musolini naredio je da Italija mora dobiti ovo takmičenje, tako je i bilo.
Mora se priznati da na ovom šampionatu ništa nije štimalo, počevši samo od načina takmičenja, pa odbijanje domaćina i šampiona prvog Mundijala Urugvaja za nastupom zbog nedolaska velikog broja evropskih reprezentacija na prvi Mundijal, pa nastupi Argentine i Brazila sa ’’B’’ reprezentacijama, sve ovo je uticalo na kvalitet i interes za samim Prvenstvom.
Ukupno 32 reprezentacije su se prijavile za nastup na Mundijalu, a nakon kvalifikacija, u kojima je čak učestovala i Italija, 16 najboljih selekcija našlo se u samoj završnici. Takmičenje se odvijalo po kup sistemu, tako da su se odmah igrali mečevi osmine finala. Švedska je izbacila Argentinu, Španija Brazil, a u četvrtfinale su još prošli Italija, Čehoslovačka, Njemačka, Austrija, Švajcarska i Mađarska.
Četvrtfinale nam je donijelo ponovo još jednu bizarnu situaciju, naime utakmica između Italije i Španije završena je reultatom 1:1, tako da nije bilo pobjednika ni nakon produžetaka, pa se sutradan odigrao novi meč, u kome su Italijani slavili minimalnim rezultatom. Domaćinu su se u borbi za medalje pridružile selekcije Austrije, Njemačke i Čehoslovačke.
Polufinalna utakmica u Milanu donijela je veliki meč između Italije i Austrije. Jaka kiša koja je padala konstantno bila je vjetar u leđa fizički spremnijem domaćinu koji je golom Guaite, (koji se nalazio u velikom ofsajdu), prošao u finale. U drugom polufinalnom meču Čehoslovaci su bili uvjerljivi protiv Nijemaca rezultatom 3:1.
U velikom finalu koje je odigrano pred više od 50 000 gledalaca domaća selekcija Italije je nakon velikog preokreta i pogotka u produžetcima, rezultatom 2:1 savladala Čehoslovačku i osvojila titulu prvaka svijeta.
Vrijedi pomenuti i to da je na ovom mundijalu učestovala i reprezentacija Egipta, koja je ujedno postala prva afrička zemlja učesnica najvećeg fudbalskog takmičenja, te podatak da je na ovom šampionatu ukupno na 17 utakmica postignuto 70 golova, odnosno 4,1 gol po utakmici.
